دائرة المعارف معنویت راستین
Related Articles
تعریف شیطان پرستی
شیطان پرستی فرقه‌ای است که در تعریف آن عبارات متعدد و مختلفی را ـ اما نزدیک به هم ـ
به کار برده‌اند. برخی در تعریف فرقه شیطان پرستی، گفته‌اند که شیطان پرستی، پرستش قدرت پلیدی است.[۱] عده‌ای دیگر در تعریف فرقه شیطان پرستی آورده‌اند که شیطان پرستی، پرستش شر است که به معنا و مفهوم شرگرایی و شرپرستی هم مطرح نموده‌اند. برخی مطلق اطاعت از مفاهیم شر و امر منفی را نوعی شیطان پرستی می‌دانند. (اگرچه به صورت فرقه خاصی سامان نیافته باشد!) اما صحیح‌ترین تعریفی که می‌تواند از شیطان پرستی ارائه داد، این است که؛
«شیطان پرستی فرقه‌ای است که معتقد به پرستش و قداست قدرت شر برتر به نام شیطان است. و تنها راه سعادت انسان را در گرو تبعیت محض و بدون چون و چرا از فرامین (وساوس) شیطان می‌دانند.»
برای فرقه شیطان پرستی از منظر مسیحیت دو تعریف دیگر نیز در منابع وجود دارد و آن این که؛ «هر گروهی که شیطان را (مشابه شیطان تعریف شده در دین مسیحیت که عاری از مفاهیم غیر طبیعی مربوط به پلیدی و زشتی است یا یک شیطان انتزاعی) به عنوان خدا قبول داشته باشد و آن را عبادت کند، که معمولاً از آن به عنوان «الهه سیاه» نیز یاد می‌کنند و آن را منتسب به طبیعت (حقیقی) انسان می‌نامند.»[۲] و هم چنین شیطان پرستی عبارت است از «گروه‌هایی که از دین مسیحیت تبعیت نکرده و یا عیسی را با خصوصیاتی که در دین مسیح تعریف شده است قبول ندارند.» این تعریف معمولاً توسط بنیادگرایان مسیحی مورد استفاده قرار می‌گیرد و بر مبنای این تعریف بسیاری از گروه‌ها را شیطان پرست می‌نامند.[۳]
ادامه مطالب در کتاب «سایه باوران» تألیف حجه الاسلام دکتر دریاکناری
[۱] مقاله جامعه شناسی شیطان پرستی، گردآوری و تحقیق؛ مریم سعادت، ص ۱.
[۲] همان.
[۳] همان.
