دائرة المعارف معنویت راستین
Related Articles
فرقه حروفیه
روش و سیره علمی ائمه اطهار(ع) به تقطیع کلمات و معنا کردن آن حروف نبوده است. در میان
صدها هزار حدیث، تنها چند روایت انگشت شمار وجود دارد که ائمه کلمه را تقطیع کرده و براى هر حرفى معنایى به آن بخشیده‌اند که این حدیث، از نظر علم الدرایه جاى بحث و گفتگو دارد. زیرا سیره ائمه این چنین نبوده و این نوع تفکر داشتن از فرقه «حروفیه»([۱]) که یهودى الاصل بوده‌اند، نشأت می‌گیرد. این نوع تفکر در کشورهاى مختلف جایگاهى یافت و در ایران نیز وجود داشت.
«حروفیه فرقه‌ای است که در زمان سلطنت تیمور در ایران رواج یافت. مؤسس آن فضل الله استرآبادى است. وى معتقد بود که حروف الفبا ممسوخات انسانى می‌باشند. آراء و عقائد وى مبتنى بر حروف تأویلات در باب آنهاست. انتشار عقیده او از آن جهت قابل توجه و شایسته مطالعه است که نه تنها مبادى و تعالیم عجیب و ادبیاتى وسیع ایجاد کرد و مخصوصاً اشعار بسیار به فارسى و ترکى بر جاى گذاشت بلکه از لحاظ حوادث عظیم داراى اهمیت تاریخى است. اگرچه پیروان آن ظاهراً در ایران دوامى نکردند لیکن معتقد است آن از خاک ایران تجاوز کرده در کشور عثمانى شیوع و در لباس دراویش بکتاشیه نشو و نما یافت.»([۲])
ادامه مطلب در کتاب «سراب هدایت» تألیف دکتر دریاکناری
[۱]ـ حروفیه به وسیله شهاب الدین فضل الله حروفى تأسیس شده است که در ۷۴۰ هـ (۱۳۳۹ ـ ۱۳۴۰ م) به دنیا آمده و در سال ۷۸۸ هـ (۱۳۸۶ م) به نشر آراى خود پرداخته و در ۷۹۶ هـ (۱۳۴۹ م) در النجق اعدام شده است. حروفیه را که نمازهایى به شیوه خاص دارند و در النجق مراسم حج به جا می‌آورند و از نظر اعتقادات کلى آنان می‌توانیم مذهبى باطنى بنامیم که ریشه‌های آن در هند و ایران باستان و حتى مصر دیده می‌شود. این مذهب که فضل الله را مهدى و خدا می‌دانست مدت بسیار کوتاهى توانسته است استقلال خود را حفظ کند و اندکى بعد عقاید خود را به علوى بکتاشیان و برخى را به طریقت‌های دیگر منتقل کرده و خود به تاریخ پیوسته است.
[۲]ـ بر گرفته شده از نرم افزار درج۲٫.
besyar aali bood